Sooreh الطور
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلطُّورِ
1بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به طور.
وَ كِتَٰبٖ مَّسۡطُورٖ
2قسم به كتاب نوشته شده (از جانب خدا).
فِي رَقّٖ مَّنشُورٖ
3در صفحه گسترده.
وَ ٱلۡبَيۡتِ ٱلۡمَعۡمُورِ
4قسم به خانه آباد.
وَ ٱلسَّقۡفِ ٱلۡمَرۡفُوعِ
5قسم به آسمان برافراشته.
وَ ٱلۡبَحۡرِ ٱلۡمَسۡجُورِ
6قسم به درياى پر شده.
إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَٰقِعٞ
7كه عذاب پروردگارت ثابت است.
مَّا لَهُۥ مِن دَافِعٖ
8مانعى از آن نيست.
يَوۡمَ تَمُورُ ٱلسَّمَآءُ مَوۡرٗا
9روزى كه آسمان به طور كامل موج مىزند.
وَ تَسِيرُ ٱلۡجِبَالُ سَيۡرٗا
10كوهها به وضع عجيبى به راه افتند.
فَوَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ
11پس واى در آن روز بر مكذبين.
ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي خَوۡضٖ يَلۡعَبُونَ
12كسانى كه در باطل عجيب مشغولند.
يَوۡمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا
13روزى كه به شدت به آتش پرتاب شوند.
هَٰذِهِ ٱلنَّارُ ٱلَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ
14اين آتشى است كه آن را تكذيب مىكرديد.
أَفَسِحۡرٌ هَٰذَآ أَمۡ أَنتُمۡ لَا تُبۡصِرُونَ
15آيا اين سحر است يا نمىبينيد.
ٱصۡلَوۡهَا فَٱصۡبِرُوٓاْ أَوۡ لَا تَصۡبِرُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡكُمۡ إِنَّمَا تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
16بچشيد آن را صبر كنيد يا نكنيد، برابر است بر شما، فقط با آنچه مىكرديد مجازات مىشويد.
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَ نَعِيمٖ
17اهل تقوى در بهشتها و نعمت وسيع هستند.
فَٰكِهِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ وَ وَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ
18متنعمند با آنچه پروردگارشان داده و پروردگارشان از عذاب جهنم حفظشان كرده است.
كُلُواْ وَ ٱشۡرَبُواْ هَنِيَٓٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
19بخوريد و بياشاميد گوارا، در مقابل آنچه مىكرديد.
مُتَّكِِٔينَ عَلَىٰ سُرُرٖ مَّصۡفُوفَةٖ وَ زَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ
20نشستگانند بر تختهاى صف كشيده و قرين كردهايم آنها را با حور عين.
وَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ ٱتَّبَعَتۡهُمۡ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَٰنٍ أَلۡحَقۡنَا بِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَ مَآ أَلَتۡنَٰهُم مِّنۡ عَمَلِهِم مِّن شَيۡءٖ كُلُّ ٱمۡرِيِٕۢ بِمَا كَسَبَ رَهِينٞ
21كسانى كه ايمان آورده و فرزندانشان با ايمان از آنها تبعيت كردهاند، فرزندان آنها را به آنها لاحق مىكنيم و از پاداششان چيزى كم نمىكنيم، هر كس در گرو عمل خويش است.
وَ أَمۡدَدۡنَٰهُم بِفَٰكِهَةٖ وَ لَحۡمٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ
22به آنها پى در پى مىرسانيم ميوه و گوشتى از آنچه ميل مىكنند.
يَتَنَٰزَعُونَ فِيهَا كَأۡسٗا لَّا لَغۡوٞ فِيهَا وَ لَا تَأۡثِيمٞ
23در آنجا براى گرفتن كاسه شراب منازعه مىكنند (اما) در بهشت لغو و گناهكار دانستن نيست.
وَ يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ غِلۡمَانٞ لَّهُمۡ كَأَنَّهُمۡ لُؤۡلُؤٞ مَّكۡنُونٞ
24گردش مىكند در اطراف آنها غلامانى كه براى آنهاست، گويى مرواريد مستور هستند
وَ أَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ
25بعضى بر بعضى رو مىكند و از همديگر سؤال مىكنند.
قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا قَبۡلُ فِيٓ أَهۡلِنَا مُشۡفِقِينَ
26گويند: ما در گذشته در ميان خانواده خويش اهل توجه بوديم.
فَمَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَ وَقَىٰنَا عَذَابَ ٱلسَّمُومِ
27خدا بر ما عنايت فرمود و از عذاب نافذ حفظ كرد.
إِنَّا كُنَّا مِن قَبۡلُ نَدۡعُوهُ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡبَرُّ ٱلرَّحِيمُ
28ما خدا را از پيش مىخوانديم كه او احسان كننده و مهربان است.
فَذَكِّرۡ فَمَآ أَنتَ بِنِعۡمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٖ وَ لَا مَجۡنُونٍ
29يادآورى كن، تو با نعمت پروردگارت كاهن و ديوانه نيستى.
أَمۡ يَقُولُونَ شَاعِرٞ نَّتَرَبَّصُ بِهِۦ رَيۡبَ ٱلۡمَنُونِ
30بلكه مىگويند: او خيالباف است، به او اضطراب مرگ را انتظار بكشيم.
قُلۡ تَرَبَّصُواْ فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُتَرَبِّصِينَ
31بگو: انتظار بكشيد من نيز با شما از منتظرانم.
أَمۡ تَأۡمُرُهُمۡ أَحۡلَٰمُهُم بِهَٰذَآ أَمۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ
32يا عقولشان باين گفته امرشان مىكند؟ نه بلكه قومى طغيانگرند.
أَمۡ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُۥ بَل لَّا يُؤۡمِنُونَ
33يا مىگويند: قرآن را از خود جعل كرده نه بلكه ايمان نمىآورند.
فَلۡيَأۡتُواْ بِحَدِيثٖ مِّثۡلِهِۦٓ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ
34اگر راست مىگويند سخنى مثل آن را بياورند.
أَمۡ خُلِقُواْ مِنۡ غَيۡرِ شَيۡءٍ أَمۡ هُمُ ٱلۡخَٰلِقُونَ
35يا از چيزى غير از (ماده آدميان) آفريده شدهاند يا آنها آفرينندهاند؟
أَمۡ خَلَقُواْ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَ ٱلۡأَرۡضَ بَل لَّا يُوقِنُونَ
36يا آسمانها و زمين را آفريدهاند، نه، بلكه يقين نمىآورند.
أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَبِّكَ أَمۡ هُمُ ٱلۡمُصَۜيۡطِرُونَ
37يا در نزد آنهاست خزائن پروردگارت با آنها مسلط بر اراده حقند.
أَمۡ لَهُمۡ سُلَّمٞ يَسۡتَمِعُونَ فِيهِ فَلۡيَأۡتِ مُسۡتَمِعُهُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ
38يا نردبانى دارند كه در آن بالا رفته و سخن وحى را گوش مىدهند، شنوندهشان دليل روشنى بياورد.
أَمۡ لَهُ ٱلۡبَنَٰتُ وَ لَكُمُ ٱلۡبَنُونَ
39يا براى اوست دختران و براى شماست پسران؟
أَمۡ تَسَۡٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ
40يا از آنها مزدى مىخواهى كه از غرامت به مشقت افتادگانند؟
أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ
41يا غيب نزد آنهاست و از آن مىنويسند؟
أَمۡ يُرِيدُونَ كَيۡدٗا فَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هُمُ ٱلۡمَكِيدُونَ
42يا مىخواهند حيلهاى بكنند، كافران خود حيله شدگانند؟
أَمۡ لَهُمۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
43يا آنها را معبودى جز خدا هست؟ خدا از آنچه شريك قرار مىدهند برتر است.
وَ إِن يَرَوۡاْ كِسۡفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ سَاقِطٗا يَقُولُواْ سَحَابٞ مَّرۡكُومٞ
44اگر قطعههايى از آسمان را در حال سقوط ببينند گويند: ابرى متراكم است.
فَذَرۡهُمۡ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي فِيهِ يُصۡعَقُونَ
45تركشان كن، تا روزشان را بيابند كه در آن مىميرند.
يَوۡمَ لَا يُغۡنِي عَنۡهُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡٔٗا وَ لَا هُمۡ يُنصَرُونَ
46روزى كه: كيدشان فائدهاى ندهد و يارى كرده نشوند.
وَ إِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ عَذَابٗا دُونَ ذَٰلِكَ وَ لَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
47براى ظالمان نزديكتر از آن، عذابى هست، ليكن بيشترشان نمىدانند.
وَ ٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعۡيُنِنَا وَ سَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ
48صبور باش به حكم پروردگارت، كه تو زير نظر مايى، تسبيح و حمد كن وقتى كه بر مىخيزى.
وَ مِنَ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡهُ وَ إِدۡبَٰرَ ٱلنُّجُومِ
49و تسبيح كن خدا را در مقدارى از شب و در وقت پشت كردن ستارگان.